Léon, Nicaragua
17 juli 2014 - Matagalpa, Nicaragua
Dag 13
Donderdag 17 juli Léon
Weer op tijd op voor het ontbijt want om kwart voor 8 worden we opgehaald door Harry, nee, niet die van Sunweb, om Niquariaans te gaan leren koken.
Eerst nog twee Israëlische jongens opgehaald, dus de mannen waten dit keer in de meerderheid.
Met de begeleider de markt over, wij kregen een lijstje in de hand gedrukt met daarop de ingrediënten voor de Indio Viejo. Normaal is dat een gerecht wat wordt gemaakt met rundvlees, uien, tomaten, knoflook, pepers, maar wij wilden het perse met kip omdat we dat er gewoon frisser vonden uitzien. Onze begeleider was het daar niet helemaal mee eens, maar tegen zo'n overmacht van eigenwijze toeristen kon hij toch niet veel beginnen....
Na wat lokale vruchten gekocht: pitaya's, om daar later sap van te maken zijn we met de lokale bus verder gegaan. En, jee, wat scheuren die buschauffeurs, echt geen wonder dat er regelmatig een bus omdonderd. Daarna nog een stuk lopen door allerlei achteraf straatjes en en passant ook nog een schooltje bezocht, waar wij dit keer de bezienswaardigheid waren.
Na dit alles, naar een tortillabakkerij, waar 5 dames op een rijtje de hele dag niets anders deden dan tortilla's maken, zo'n 1.400 van die dingen per persoon, per dag.... en 1 mevrouw die de boel dan weer afbakt. Nadat wij onze eigen tortilla's hadden gemaakt, deze ook bij de boodschappen gevoegd, samen met nog enkele bolletjes maismeel.
Aangekomen bij de familie waar we zouden koken, werden we al snel aan het werk gezet. Uien snijden., tomaten snijden, pepers snijden en dan de sinaasappels schillen en uitpersen. Dan moeten jullie niet denken dat ik dan zo'n keurige citruspers tot mijn beschikking had. Nee, de sinaasappel werd in tweeën gesneden en daarna knijpen, zo hard je kunt om het sap eruit te krijgen. Dus zonder naar de sportschool te gaan, toch mijn workout gehad :-)
Nadat alles was gesneden en de kip voorgekookt en van botten ontdaan, werd alles bij elkaar in een pan gemikt en gewokt, maar dan gewoon in een diepe pan. Nadat het voldoende heet was, de opgeloste maïsmeelbolletjes erbij gedaan en pruttelen maar. Na ongebeer 20 minuten was de Indio Viejo klaar en konden we proeven. Het was boven verwachting lekker, dus konden wij onze kookcursus met een goed gevoel afsluiten.
Van de 19 kerken die Leòn rijk is, hebben we er smiddags 4 bezocht. Allemaal oud, maar oh zo in gebruik! Echt leuk om te zien, in de 1 een dameskoor, in de andere een meisjeskoor, en zingen dat ze deden! Vanmorgen ook gehoord dat 80% van de Niquariaanse bevolking katholiek is. Dat is toch best veel en dat verklaart ook dat al die kerken op zo weinig afstand van elkaar staan.
Na de vierde kerk vonden we het mooi geweest en zijn we neergestreken bij Via Via, een keten die over de hele wereld zit. Eerst heerlihk geborreld met verse caprainha's en gebakken kipvleugeltjes. Daarna nog een maaltijd met rijst en gegrild vlees, daarbij natuurlijk weer een glaasje wijn. Terwijl wij op het eten aan het wachten waren, kwamen een paar leden van onze groep ook binnen en die zijn er gezellig bij aangeschoven. Veel gelachen en heerlijk gegeten.
Voor ons doen is het nu een latertje (bijna 22.30) dus wij gaan slapen.
Buenas noches,
Fred & Nori
Donderdag 17 juli Léon
Weer op tijd op voor het ontbijt want om kwart voor 8 worden we opgehaald door Harry, nee, niet die van Sunweb, om Niquariaans te gaan leren koken.
Eerst nog twee Israëlische jongens opgehaald, dus de mannen waten dit keer in de meerderheid.
Met de begeleider de markt over, wij kregen een lijstje in de hand gedrukt met daarop de ingrediënten voor de Indio Viejo. Normaal is dat een gerecht wat wordt gemaakt met rundvlees, uien, tomaten, knoflook, pepers, maar wij wilden het perse met kip omdat we dat er gewoon frisser vonden uitzien. Onze begeleider was het daar niet helemaal mee eens, maar tegen zo'n overmacht van eigenwijze toeristen kon hij toch niet veel beginnen....
Na wat lokale vruchten gekocht: pitaya's, om daar later sap van te maken zijn we met de lokale bus verder gegaan. En, jee, wat scheuren die buschauffeurs, echt geen wonder dat er regelmatig een bus omdonderd. Daarna nog een stuk lopen door allerlei achteraf straatjes en en passant ook nog een schooltje bezocht, waar wij dit keer de bezienswaardigheid waren.
Na dit alles, naar een tortillabakkerij, waar 5 dames op een rijtje de hele dag niets anders deden dan tortilla's maken, zo'n 1.400 van die dingen per persoon, per dag.... en 1 mevrouw die de boel dan weer afbakt. Nadat wij onze eigen tortilla's hadden gemaakt, deze ook bij de boodschappen gevoegd, samen met nog enkele bolletjes maismeel.
Aangekomen bij de familie waar we zouden koken, werden we al snel aan het werk gezet. Uien snijden., tomaten snijden, pepers snijden en dan de sinaasappels schillen en uitpersen. Dan moeten jullie niet denken dat ik dan zo'n keurige citruspers tot mijn beschikking had. Nee, de sinaasappel werd in tweeën gesneden en daarna knijpen, zo hard je kunt om het sap eruit te krijgen. Dus zonder naar de sportschool te gaan, toch mijn workout gehad :-)
Nadat alles was gesneden en de kip voorgekookt en van botten ontdaan, werd alles bij elkaar in een pan gemikt en gewokt, maar dan gewoon in een diepe pan. Nadat het voldoende heet was, de opgeloste maïsmeelbolletjes erbij gedaan en pruttelen maar. Na ongebeer 20 minuten was de Indio Viejo klaar en konden we proeven. Het was boven verwachting lekker, dus konden wij onze kookcursus met een goed gevoel afsluiten.
Van de 19 kerken die Leòn rijk is, hebben we er smiddags 4 bezocht. Allemaal oud, maar oh zo in gebruik! Echt leuk om te zien, in de 1 een dameskoor, in de andere een meisjeskoor, en zingen dat ze deden! Vanmorgen ook gehoord dat 80% van de Niquariaanse bevolking katholiek is. Dat is toch best veel en dat verklaart ook dat al die kerken op zo weinig afstand van elkaar staan.
Na de vierde kerk vonden we het mooi geweest en zijn we neergestreken bij Via Via, een keten die over de hele wereld zit. Eerst heerlihk geborreld met verse caprainha's en gebakken kipvleugeltjes. Daarna nog een maaltijd met rijst en gegrild vlees, daarbij natuurlijk weer een glaasje wijn. Terwijl wij op het eten aan het wachten waren, kwamen een paar leden van onze groep ook binnen en die zijn er gezellig bij aangeschoven. Veel gelachen en heerlijk gegeten.
Voor ons doen is het nu een latertje (bijna 22.30) dus wij gaan slapen.
Buenas noches,
Fred & Nori
