Isla de Ometepe

Dag 09          
Zondag 13 juli Isla de Ometepe, dit betekent eiland met twee heuvels (vulkanen). Hier wordt het Isla de Ometepe genoemd, maar volgens Google is het San José del Sur, Nicaragua. .....

Na weer op tijd te zijn opgestaan, besloten om nog even te wachten met het paardrijden. Het regende ons toch iets te hard!
Om half 10 konden we dan toch op pad. Het was een mooie tocht, het weer klaarde ook helemaal op!

Tijdens de tocht aan de voet van de vulkaan de Coñcepciôn, het dagelijks leven mogen aanschouwen van de plaatselijke bevolking. Varkens en biggetjes liepen stukjes met ons mee of staken gewoon de weg over. Kinderen waren een soort honkbal aan het doen, met als slaghout een dikke tak en een blikje als bal.

Het enige inpuntje tijdens de tocht was een hele eigenwijze begeleider die alleen maar een soort dialect Spaans sprak en echt niet 1 woord Engels!

Dat resulteerde op een gegeven moment bij een stukje pad, in een behoorlijke spraakwaterval van onverstaanbaar Spaans omdat Freds paard het verdomde om nog verder te gaan, Fred (en ook de dames uit onze groep die wel Spaans spreken) begrepen er niets van! Hij dus zijn paard gekeerd en hij zou Fred wel even helpen..... ja, ja, van de wal in de sloot. Paard bokken en Fred eraf geworpen :-( Het paard viel bovenop Fred. Behalve wat schaafwonden viel het gelukkig verder allemaal reuze mee en konden we nadat Fred, die als een echte stoere vent weer onverschrokken op zijn paard was geklommen, de tocht vervolgen. Terug bij het hotel al het vuil en stof van ons afgespoeld en toen was het tijd om te gaan lunchen. Voor de schrik maar een caprainha genomen ;-)

Verder brulaapjes gefotografeerd en gefilmd die bij onze kamer in de boom zaten.
En verder hebben we niet veel gedaan, beetje in de hangmat aan zee gelegen en nu op ons terras dus dit verhaal schrijven en lekker rustig een boek lezen.

Groetjes uit een lekker warm Nicaragua,
Fred & Nori